Rolina Nell
Meer over Rolina Nell
Rolina Nell (1968) is beeldend kunstenaar. Ze studeerde aan Academie Minerva in Groningen en exposeert haar werk regelmatig in
binnen- en buitenland. Haar werk is sterk verbonden met de plekken waar het ontstaat, met oog voor de vrouw
– in het heden én het verleden – die daar haar sporen heeft nagelaten.
Haar praktijk ontstaat vanuit observatie, aandacht en verstilling, en omvat tekeningen, schilderijen en installaties. Vanuit een persoonlijke en poëtische benadering onderzoekt zij de zichtbaarheid van vrouwen in relatie
tot geschiedenis en omgeving. Geïnspireerd door eigen ervaringen
en alledaagse rituelen maakt zij ruimte voor wat zich doorgaans in de
luwte afspeelt.
Centraal in haar werk staat de vrouw – niet als individu, maar als drager van tijd, ervaring en verbondenheid met haar omgeving. Gezichtsloos, soms anoniem, maar altijd aanwezig. Haar werk speelt met wat zichtbaar is en wat verborgen blijft, en biedt ruimte aan reflectie, herinnering en gelaagde identiteiten.
​
Na periodes in Rotterdam en Delft keerde Rolina in 2013 terug naar haar wortels op het platteland, waar zij acht jaar lang woonde en werkte op een boerderij in de Noordoostpolder, het gebied waar ook de vrouwen uit ’t wasgoed ooit naartoe trokken.
Sinds 2021 werkt zij in de voormalige Bierumer School in Noordoost-Groningen, waar zij niet alleen haar eigen atelier heeft, maar ook ruimte biedt aan andere kunstenaars om tijdelijk te wonen en werken.
Zij is mede-initiatiefnemer van about A woman, een platform dat vrouwelijke kunstenaars een gezicht wil geven, en werkt als assistent van de internationaal werkende kunstenaar Lily van der Stokker,
met wie zij muurschilderingen realiseert.
@rolinanell
’t Wasgoed
Langs een lijn van gedraaid touw dansen vrouwen in traditionele Walcherse dracht in de wind. Geen wasknijpers houden hen vast. De doeken zijn vastgeknoopt, zoals dat vroeger gebeurde – geklemd tussen de gedraaide strengen touw.
Op de transparante doeken verschijnen portretten van vrouwen die, te midden van grote veranderingen, hun identiteit en eigenheid wisten te bewaren.
Toen in de jaren veertig en vijftig veel gezinnen uit Zeeland zich vestigden in de Noordoostpolder, namen sommige vrouwen hun streekdracht mee als een vertrouwd anker in een nieuw landschap. Deze vorm van vasthouden – letterlijk en figuurlijk – boeide Rolina. In hun kleding leeft een wereld voort die niet zomaar verdwijnt, en die zich stil maar krachtig blijft tonen.
De installatie werd eerder getoond bij een zogenoemde Zeeuwse boerderij in de Noordoostpolder en keert nu terug naar haar oorsprong: Zeeland. In De Zeeuwse Oase krijgt het werk een nieuwe bedding – tussen verleden en heden, herinnering en aanwezigheid.
’t wasgoed bestaat uit een waslijn van gedraaid touw zonder knijpers, gespannen tussen twee hoge palen. Transparante doeken, bedrukt met originele houtskooltekeningen, bewegen mee met de wind en verbeelden een vrouwelijke aanwezigheid die tegelijk tastbaar en ongrijpbaar is.
